ازجامعه آرمانی تا جامعه واقعی
انسانها همیشه در خیال خود یک محل زیست بدون عیب و نقص تصور می کنند عدهای در که در رسیدن به آن محل زیست تلاش میکنند و یا عدهای دیگر در رسیدن به آن محل زیست تلاش نمی کنند. و لی خواهان دستیابی به آن محل زیست می باشند
اما هیچگاه به آن زیستگاه بی عیب ونقص دست نمی یابند و همواره دریغ و افسوس خود رادر عدم کامیابی به آن ابراز می دارند
به راستی جامعه آرمانی دارای چه خصوصیاتی است که همگان طالب آن می باشند و هیچ کس در رد آن برنمی آید
جامعه آرمانی برای هر. فرد مفهوم خاصی دارد اما در کل به جامعهای که بدون عیب ونقص و آزردگی باشد جامعه آرمانی می گویند
اما سوال این جاست که چرا جامعه آرمانی با جامعه واقعی فاصله معنی دارد. باید گفت کهدر جامعه آرمانی همه امورات بر طبق قواعد مشخص و معین استوار است و تضادهای در بین محورهای جامعه وجود ندارد امادر جامعه واقعی که بر گرفته از کنش های رفتاری افراد است تضادهای فروانی در من محور های مختلف جامعه وجود دارد و این تضاد ها گاهی چنان با هم درگیر می ش ند که حتی مصحلت ها را هم قربانی می کنند
در جامعه آرمانی مبنا به طور کامل بر اساس استدلال عقلانی است. امادر جامعه واقعی بر اساس تضاد منافع و عقلانیت منفعت گرا است
در جامعه آرمانی هدف تعالی جامعه است و تعالی جامعه خود سبب تعالی افراد می شود اما درجامعه واقعی هدف تعالی افراد است. در صورتیکه تعالی افراد متکثر است که سبب ایجاد تضاد منافع می گردد
آرمان شهری که همگان عاشق آن هستند وبرای رسیدن آن تلاش می کنند در نهایت به واقعیت شهری تبدیل می شود
که در آن انواع ناهنجاری های خوب وبد انسانی درآن وجود دارد
آرمان شهر ها هیچگاه قابل دستیابی نیستند اما میتوان واقعیت شهر را تا حدی با تامل ومدارا با دیگران و هم زیستی مسالمتآمیز به آرمان شهر نزدیک نمود که هدف همه انسانها در این راستا می باشد هر چند در پیمودن راه به خطا می روند نه ن