یک دلی

سوال اینجا ست  که 

چگونه یک دلی ایجاد می شود. برای ایجاد یک دلی به نوعی همنوایی احتیاج داریم تا بتوانیم دو چند اندیشه را به هم نزدیک کنیم.   نزدیکی اندیشه ها  سبب  به آرامش رسیدن صاحبان اندیشه می شود. وقتی این آرامش روحی روانی  ایجاد می شود  در نتیجه یک دلی ایجاد می شود. باید بدانیم یک دلی مستلزم آن است که به اندیشه همدیگر احترام گذاشته وهرچند اگر نقدی بر آن وارد باشد با رعایت انصاف آن را نقد نماییم.  امروزه جامعه ما به یک دلی نیاز مضاعف دارد. متاسفانه  با یک نوعی واگرایی  اجتماعی مواجه هستیم که هرکس فقط به فکر  خویش است. این بیماری اجتماعی هویت  مارا نشانه گرفته و سبب بی انگیزگی  عمومی  و کاهش مشارکت اجتماعی  می شود. وقتی  در جامعه ای کاهش  مشارکت  رخ می دهد اعتماد عمومی مورد خدشه واقع می گردد. کاهش  اعتماد عمومی به غده  سرطانی با رشد سرسام آور جامعه را به زوال می کشاند.  از این است که یک دلی به کیمیای است بایدآن را غنیمت شمرده سعی وافر برای ایجاد آن نمود