یاداشت های پراکنده

قدر شناسی

در باب قدر شناسی  این گفتار  زیبای امام رضا (ع)  راکه ائمه(ع) گرام نقل فرمودندکه(   من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق  ) آری کسی شکر گزار بنده خدا باشد لاجرم شکرگزار خداوند  خواهد بود. آن کسی که زبان تشکر از دیگران ندارد  بنده شاکر خدا نخواهد بود زیرا ما انسان ها وسیله  ای هستیم تا رحمت خداوند از طریق ما به سایر مخلوقات برسد بنابر این اگر قدردان همدیگر باشیم درهای  رحمت خداوند را بر روی همدیگر می گشاییم وهمگی به سعادت نزدیک می شویم. اما وقتی در جامعه می نگریم متاسفانه شاهد این موضوع هستیم که به هیچ وجه شکر گزار همدیگر نیستیم  

چرا ما انسان ها نمی توانیم آن کسی که به ما خوبی کرده  خوبی کنیم.  چرا  خوبی را در اکثر مواقع به بدی جواب می دهیم 

چرا به راحتی از یادمان می رودکه از بردبان چه کسی یا چه کسانی بالا آمده ایم 

عدم قدر شناسی یکی از بدترین صفت انسانی است که ریشه در خود خواهی وجهل مرکب دارد 

ماوقتی  چنان در دریای خود خواهی وجهل   خود غرق باشیم  هرگز قادر  نخواهیم بود تا وجود دیگران  را  لمس کنیم و حتی تحمل وجود  آنها  را نخواهیم داشت.  خودخواهی و جهل به مانند دود سیاه ما را در بر می گیرد  و چشم های  حقیقت بین را کور می کند. 

در ادبیات  غنی فارسی همواره بر قدر شناسی از هم نوعان تاکید شد 

آری ما انسان ها نمک می خوریم و به راحتی نمکدان می شکنیم وحتی  به این رفتار حقیر خود هم گاهی افتخار می کنیم وگاهی حرمت شکنی وبی ادبی  را به شجاعت تعبیر می کنیم    . اما باید دانست که از همان دست دادی با  همان دست خواهی ستاند ودیگرانی خواهند آمد تاجبران مافات مارا بکنند  .  این گونه با بد بودن من وشما جامعه هم  بد می شود.  این روز ها همگان بر اخلاق تاکید می کنیم  به این دلیل است   که جامعه بد اخلاق شده است  و کم کم  داشتن اخلاق حسنه   در حد یک آرزو بدل می شود.  

عدم قدر شناسی ما از همدیگرسبب رسوخ بی اخلاقی همه ارکان جامعه شده است  . قدر شناسی موضوع بسیار مهمی است که ریشه  دردین وفرهنگ وآداب  وسنن دارد   بنابراین تا ما قدر شناس همدیگر نباشیم بنده خوبی هم نخواهیم بود 

خداوندامارا قدرشناس وقدر دان بندگانت و سایر مخلوقات ودر نهایت خودت قرار بده. آمین